- özünlü
- s. 哲́ 内在的, 本质的, 固有的
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
özünlü — sf., fel. Bir şeyin aslında veya gerçeğinde olan, ilinekle ilgili olmayıp özde bulunan, deruni, zatî, dışınlı karşıtı … Çağatay Osmanlı Sözlük
deruni — sf., esk., Far. derūn + Ar. ī 1) İçle ilgili, içten Seven insanda fiziki güzelliklerin deruni taraflarını gören gözler olurmuş. S. F. Abasıyanık 2) fel. Özünlü … Çağatay Osmanlı Sözlük
dışınlı — sf., fel. Bir şeyin, bir düşüncenin aslında ve gerçeğinde olmayıp onun dışında kalan, öze bağlı olmayıp arızi olan, öz dışı, özünlü karşıtı … Çağatay Osmanlı Sözlük
zatî — sf., esk., Ar. ẕātī 1) Kendine özgü, kişiye ilişkin, kişisel, özel Zatî eşya. 2) fel. Özünlü … Çağatay Osmanlı Sözlük